سلام
اینو از اونور اوردم. چیز جدیدی نداره توش.
2) اگه زمان مرگم دارایی خاصی داشتم اون قسمتیش که بر حسب قانون ارث تقسیم میشه که هیچی ولی اون قسمتیش که من حق دارم روش وصیت کنم رو اول یه ابسردکن یه جای خوب اصفهان میذارین -میدونین که من زندگیم به آب بسته بود- نمیخامم اسم بزنین روش و مردمو مجبور کنین فاتحه بخونن واسم! فقط ذکر کامل صلوات رو + و عجل فرجهم بزنین روش بدون اسم و رسمم! بعدشم هرچی موند در راه ترویج علم خرج کنین بازم بدون اینکه ازم اسمی ببرین.
3) همه ی کتابامو بدین کتابخونه ی عمومی توی یه منطقه محروم.
4) ابزار و ادوات نجومیم رو هم بدین به یکی از مدارس مناطق محروم. البته فقط دادنش مهم نیست. از اون قسمتی از دارایی‌م که قراره واسه ترویج علم مصرف بشه حداقل استفاده ازشون رو هم بهشون اموزش بدین.
5) تا اونجایی که میشه لباسا و سایر وسایلم هم بدین به نیازمند.
6) همون یه مراسم ختم که گرفتین هم بسه. اگه میتونستم جلوی همون یه خرجم میگرفتم! -البته اگه تا حالا که اینو میخونین کار از کار نگذشته باشه و حسابی ولخرجی نکرده باشین!- ولی دیگه انگار قانون شده که باید تا یکی مُرد واسش تو مسجد ختم بگیرن و همه رو جمع کنن به گریه و بعضا هم گریه الکی! و بعدم هی بگن چه ادم خوبی بود ازارش به هیشکی نمیرسید راضی نیستم ازین دروغا پشت سرم بگین! همه‌مون میدونیم به هیشکی هم که آزارم نرسیده باشه-که رسیده- به خانواده ی خودم سر اخلاق بدم و عصبانی شدنم رسیده! فقط حلالم کنین. حرفای خوب خوب دروغی نمیخاد پشت سرم بگین.
7)اگه خواستین خیرات بدین، خوراکیای خوشمزه بدین! خرما دوست ندارم. حلوا هم فقط آرد برنج!
غیر از اینا هرچی خواستین بدین خوراکیایی باشه که دوست داشتم.
8) اگر دوست داشتین بازم واسه مراسم گرفتن خرج کنین، هزینه اشو بدین واسه همون مواردی که واسه اموال و داراییام گفتم.
9) نمیگم گریه نکنین چون نمیشه! منم از اینکه دیگه نمیبینمتون و اونجا باهاتون نیستم ناراحتم. ولی عزادار نمونین حتی واسه یه هفته! اصلا لباس مشکی هم دوست ندارم بپوشین. میدونین که من از رنگ مشکی بدم میاد. رنگای روشن دوست دارم. به خودتون سخت نگیرین. اگه آدم خوبی بوده باشم اون طرفم جام خوبه پس اینقدر غصه از دست دادنمو نخورین اگه هم نبوده باشم با غصه خوردن شما هیچی درست نمیشه!
10) به مامان بگین هروقت یادم افتاد هی آه نکشه و غصه بخوره. یه صلوات بفرسته و بعدم لبخند بزنه و از ته دل شاد باشه و بهم افتخار کنه. بابا هم گریه نکنه. اشک و غمش مث آوار دنیا میمونه رو سرمون. سر فوت باباجون خدابیامرز بابا که شکست همه‌مون داغون شدیم. ناراحت نباشین. خواهر گلم هم ناراحت نباشه. امیدوارم خیلی گریه نکنی و همیشه شاد و خوشبخت باشی. همیشه به داشتنت افتخار میکردم. بقیه هم همینطور زندگی شاد و خوشبختی واسه خودتون بسازین.
11) اگه عروسی‌ای قرار بوده تو فامیل و در و همسایه برگزار بشه حتی اگه همون روز ختم منه، واسه من ختم نگیرین و برین سراغ عروسی. شروع زندگی مشترک دو نفر مهمتر از یادبود مرگ منه! اونجام نباید ناراحت باشین! اگه نمیتونین تحمل کنین فقط یه سر برین بهشون تبریک بگین و تموم.
12) سعی کنین تاریخ تولدمو یادتون بمونه. اما تاریخ فوتمو نه مهم نیست. نمیخام خرج کنین. روز تولدم فقط به یادم باشین حتی اگه شده فقط در حد یه صلوات یا یه فاتحه.
13) شبا که ستاره‌ها رو دیدین تو آسمون یه صلوات به یادم بفرستین.
14) توی وبلاگم به همه دوستام خبر فوتمو بدین که از نبودنم نگران نمونن و بدونن که دیگه نخواهم بود. بهشون بگین همه شونو خیلی دوست داشتم هرچند گاهی از دستشون ناراحت میشدم و از دستم ناراحت میشدن. رمز وبلاگم هم تو جی‌میلم میذارم همون اکانتی که با اوت‌لوک بازش میکنم. یه پست هم واسه بعد از مرگم مینویسم میذارم همونجا. اونم بذارین تو وبلاگم به عنوان اخرین پست.
15) تو اکانت فیس بوقم هم به دوستام خبر بدین که دیگه نیستم. بهشون بگین چقدر دوستشون داشتم. البته تقریبا همه دوستای اونجا رو میتونین با شماره هاشون که توی گوشیم هست هم بهشون خبر بدین. اسم‌اشونم یه ریز رو زبونمه! میشناسینشون.
16) برای رادا هم یه نامه می نویسم میذارم تو همون جی‌میلم که گفتم. با عنوان For My Dear Rada.واسش بفرستینش.
17) یادتون نره همیشه دوستتون داشتم و دارم. حتی وقتایی که باهاتون دعوا میکردم و ازتون ناراحت میشدم. ببخشین که اینقدر اذیتتون کردم. حلالم کنین.
